هذیان‌های عمود
از لای چوبْ‌دری کهنسالِ باغ می‌بینمش. نشسته است لبِ حوض. از لای کهنه‌دری دیرینه به بوستانی باستانی، می‌شناسمش. همانی است که پیش‌تر بود. زیبا. از میان روزنه‌ای عمود، زیباست...
فروردین ۲۳, ۱۴۰۳
The Phenomenology of the Veil in Iranian Cinema
How Will Censored Films Be Perceived in the Future Will Future Audiences Relate to Iran’s “Veiled Cinema,” or Experience It as Unreal The phenomenology of the veil can be...
Hijab: A Veil or a Visual Regime
Does Iranian Cinema Construct Its Own Cinematic Veil for Women? Pulling Back Hijab in Recent Films https://www.indiewire.com/ One is not born a woman, but becomes one.” Nearly eighty years...
منطقه دل‌خواه
روی تصویر سیاه، صداست که شنیده می‌شود؛ دوصدای درهم -نوای شادمان پرنده‌ها و صدایی خوف‌ناک و تهدیدآمیز. تصویرِ سیاه بر سیاهی‌اش آن‌قدر می‌ماند که «صدا» اهمیت خود را بیابد -و کارکرد تناقض‌آمیزش را -دو صدا که توأمان حسی متناقض را
منطقه دل‌خواه
روی تصویر سیاه، صداست که شنیده می‌شود؛ دوصدای درهم -نوای شادمان پرنده‌ها و صدایی خوف‌ناک و تهدیدآمیز. تصویرِ سیاه بر سیاهی‌اش آن‌قدر می‌ماند که «صدا» اهمیت خود را بیابد -و کارکرد تناقض‌آمیزش را -دو صدا که توأمان حسی متناقض را